Predstavu izvodi Tatjana Kecman, koja je napisala tekst, na osnovu originalnih zapisa, autentičnih izjava i odlomaka iz biografija ove neverovatne žene.
Istovremeno duhovita i tragična ispovest u prvom licu jedine, jedine žene sa zapada koja se kao pripadnik regularne vojske borila u Prvom svetskom ratu.
I to na strani Srbije!
Ona je, čak i po današnjim merilima, živela krajnje neobičan život. Flora je svoje dečje snove proživela na javi, boreći se rame uz rame sa muškarcima, u svemu jednaka s njima. Dva puta ranjavana borbom prsa u prsa. Drugi put je izneta iz borbe sa 24 rane na telu.
Dobitnica je ordena Svetog Save, Karađorđeve zvezde i regularne jugoslovenske vojne penzije.
U predstavi zatičemo Floru, kako nakon božićne proslave u britanskom poslanstvu dolazi kući, nesrećna što mora nositi haljinu i živeti život ugledne britanske dame. Uz čašu šljivovice koju je donela iz Srbije i cigarete od kojih se nije nikad odvajala, piše svoj dnevnik. Zbog svog neobuzdanog temperamenta, ona teško podnosi civilni život i sa velikom nostalgijom se seća svojih srpskih drugova. Flora tvrdi da nikada u životu ništa nije volela više od vojničkih dana u Srbiji.
