Autori izložbe su Vesna Nedeljković Angelovska, muzejska savetnica i Feđa Kiselički, fotograf.
Salaš u svom izvornom obliku predstavlja porodično gazdinstvo. To je kuća zajedno sa svim ekonomskim objektima koji se nalaze na samom imanju, a koje čine obradivo zemljište, voćnjaci i livade. Kao takvi, salaši se još uvek mogu da se naći u plodnoj ravnici Vojvodine.
U prvoj polovini 20. veka salaši su bili brojni, ali se njihov broj usled društvenih i ekonomskih promena, od njegove sredine smanjivao, da bi se posle komasacije koju je država sprovela sedamdesetih godina, njihov broj naglo smanjio.
U 21. veku došlo je do jedne sasvim nove slike u ataru: na jednoj strani usamljeni, zapušteni i osiromašeni salaši, a na drugoj – savremene farme i ugostiteljski objekti. Sa nestajanjem salaša nestaje i salašarski način života, koji, iako je u stvarnosti uvek bio ispunjen napornim radom sa neizvesnim rezultatom, u predstavama stanovnika ove regije postoji kao ideja o idili i izobilju.
Ova izložba prikazuje salaše kroz njihov istorijat i sadržaj, dok istovremeno osvetljava idealizovanu sliku koju o njima imamo u današnje vreme.
Zahvaljujući Ljubomiru Grubiću, Vladimiru Červenki i Feđi Kiseličkom na izložbi su prikazane fotografije zabeležene tokom etnološkog istraživanja salaša Bačkog Petrovog Sela, koje je trajalo od 1987. do 2014. godine.
Izložba će biti otvorena do 23. jula, a ulaz je besplatan.
