Uroš Đurić je studirao istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, kao i slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti. Na FLU je magistrirao 1998. na slikarskom odseku.
Početkom osamdesetih godina 20. veka, bio je jedan od protagonista beogradske pank scene, priključujući se bendu Urbana gerila kao bubnjar. Na likovnoj sceni je prisutan od 1989, pokretanjem Autonomističkog (anti)pokreta sa Stevanom Markušem, s kojim potpisuje Manifest autonomizma (1994). Učestvovao je u više umetničkih akcija, radionica, strip izdavaštvu, bavio se grafičkim dizajnom. Jedan je od osnivača umetničke asocijacije Remont, u okviru koje pokreće Galeriju Remont i istoimeni art magazin.
Od 1992. do 2010. je radio kao nezavisni saradnik radija B92. Igrao je u više igranih i dokumentarnih filmova, a široj javnosti je postao poznat po ulogama u seriji filmova Mi nismo anđeli, reditelja Srđana Dragojevića.
Od 2013. godine do septembra 2018. godine bio je tragač u srpskom izdanju kviza „Potera“.
Dobitnik je Nagrade „Sava Šumanović”.
Ključni fokus Đurićevog umetničkog rada je promišljanje odnosa između umetnosti i popularne kulture. Još od prvih slika, koje „nastanjuju“ junaci iz popularne mitologije (stripa ili rok muzike), preko Populističkog projekta koji kulminira radovima u kojima koristi nove medije i metode tabloidne štampe, Đurić preispituje sopstvenu poziciju unutar društva koje se rapidno menja i u kom se javni identiteti formiraju kroz populističko poimanje kulture i javnog prostora...